Inleiding
Kijkonderzoek van de neus en keel (door de KNO-arts flexibele nasofaryngoscopie, fiberscopie of flexibele laryngoscopie genoemd) is het bekijken van de neus, de ruimte achter de neus (neus-keelholte), de keelholte en de stembanden. Dit onderzoek kan met en zonder verdoving van het neusslijmvlies worden uitgevoerd, want deze flexibele scoop wordt door de neus ingevoerd. De KNO-arts zal vaststellen welke manier voor u het beste is.
De KNO-arts kan (afhankelijk van de persoonlijke voorkeur) het onderzoek doen met een flexibel kijkbuisje, ook wel flexibele optiek of flexibele nasofaryngoscoop genoemd of met een starre kijkbuis, ook wel starre nasendoscoop genoemd.
Doel van dit onderzoek
Met dit onderzoek kunnen structuren dieper in de neus, in de neus- keelholte, de keelholte en de stembanden goed worden onderzocht. In de neus wordt speciaal aandacht besteed aan:
- het neustussenschot,
- de neusschelpen,
- het uiterlijk van het slijmvlies,
- de afvoergangen van de neusbijholten en
- eventuele afwijkingen van de inwendige neus, zoals neuspoliepen, pus, abnormale verdikkingen.
In de neus-keelholte worden de volgende structuren beoordeeld:
- de neusamandel,
- de uitgangen van de beide buizen van Eustachius en
- eventuele afwijkingen, zoals gezwellen.
In de keelholte worden de volgende structuren beoordeeld:
- de achterkant van de tong (tongbasis),
- het strottenklepje (epiglottis),
- de stembanden,
- de ingang van de slokdarm.
De verdoving
Van binnen is de neus soms te nauw en gevoelig, zodat het slijmvlies van de neus dan eerst moet worden afgeslonken en verdoofd. De verdoving kan worden gedaan met watjes of een spray (afhankelijk van de persoonlijke voorkeur van de KNO-arts).
Beide bevatten een slijmvliesafslinkende vloeistof (xylometazoline) en een verdovende vloeistof (lidocaïne, tetracaïne). Het inbrengen van de watjes door de KNO-arts doet geen pijn, maar kan een kriebelig, vreemd gevoel en een vieze smaak geven.
Al het slijmvlies dat met de vloeistof of de spray in aanraking komt, raakt verdoofd. Soms loopt de verdovingsvloeistof via de neus in de keel, zodat ook de keel enigszins verdoofd wordt. Dit geeft een dik gevoel in de keel. U kunt in dat geval echter normaal slikken en ademen; de keel voelt alleen dik aan, maar is niet werkelijk gezwollen. Vaak zijn ook de boventanden en het gehemelte een tijdje gevoelloos.
Het aanbrengen van de verdoving neemt een paar seconden in beslag. Met de inwerkende verdoving neemt u meestal weer plaats in de wachtkamer. Het ademen door de neus is bij de watjes-methode soms dan even niet meer mogelijk. U bent dan aangewezen op mondademhaling.
Het onderzoek
Wanneer verdoving wordt toegepast, wordt u na inwerken (10-20 minuten) van de verdoving weer in de spreekkamer geroepen. De watjes worden uit de verdoofde neus gehaald. Hierna begint het onderzoek, waarbij het starre buisje of het flexibele slangetje maximaal tien centimeter (de diepte van de neus) de neus wordt ingebracht. Het onderzoek duurt ongeveer een minuut. U voelt het wel, maar het doet zelden pijn.
Houdt uw hoofd tijdens het onderzoek recht en zo stil mogelijk. In vele ziekenhuizen is het mogelijk – door
middel van een videocamera – op een monitor het onderzoek te volgen. De KNO-arts bespreekt het resultaat van het onderzoek direct met u.
Na het onderzoek
U kunt op eigen gelegenheid naar huis. Indien verdoving is gebruikt, is deze na maximaal twee uur uitgewerkt. Gedurende deze tijd kunt u beter niets drinken of eten (verslikgevaar). Na het uitwerken van de verdoving zult u geen klachten hebben. Er zijn geen risico’s of bijwerkingen van het onderzoek of de verdoving te verwachten.
Bloeddonoren
Stichting Sanquin Bloedvoorziening houdt zich aan de richtlijn van de Europese Unie waarin staat dat na elk kijkonderzoek met instrumenten (endoscopen) de bloeddonor geen bloed aan de bloedbank mag geven gedurende één jaar.